98)    Βάθος

ποίηση  Μάτια γλυκά στου ανεμόβροχου το βάθος. φωτεινή μορφή κι ωραία τόξα ουράνια. Πανάχραντη ανάερη καρτερική αγέρωχη. Ζυμωμένη φωνή με το κελάηδημα του σπίνου. Μαλλιά  σγουρά μελαχρινά τραγουδιστά πλεγμένα. Ηχώ κι αντίλαλο μελωδικά στραμμένα προς τον ήλιο. Δώσε της καρδιάς σου το απόσταγμα. Κλείσε διπλοκλειδώνοντας τα όνειρα. Τα όνειρα του κόσμου μέσα στις δυο σου χούφτες. Προφύλαξε τα απ του ανέμου την παραζάλη. Καθώς τα δάκρυα στερούν απ τη βροχή τις σταγόνες. 25 Μαΐου 2017, 02:39

97)      Ο ποιητής την ποίηση ποιεί. 

Η ποίηση στον αιώνιο δρόμο της ακολουθεί την νοητική πορεία του ανθρώπου. Παρακολουθεί στη μορφή και στο ύφος τη μετάλλαξη των κατακτήσεων της γνώσης.  Την μετάλλαξη την αλλαγή των κοινωνικών σχηματισμών στην ουσία τους όπως και κάθε άλλη πλευρά του ανθρώπινου πολιτισμού. Θεωρώ ότι καθορίζεται από αυτή.  Ξέρουμε ότι η ταξική θέση στην οποία βρίσκεται ο ποιητής καθορίζει προσδιορίζει την οπτική γωνία για τα πράγματα την ιδεολογία με την οποία επεξεργάζεται τα ερεθίσματα του. Βέβαια η ταξική θέση ποτέ δεν είναι ακριβώς ίδια μα και τα ιδεολογικά αποκρυσταλλώματα έχουν την ίδια ιδιαιτερότητα. Αυτά ως προς την αντικειμενική εξέταση των παραμέτρων που ενεργούν στο ποιητικό  έργο. Δε μπορούμε όμως να μην εξετάσουμε τους ιδιαίτερους παράγοντες που έχουν να κάνουν με τα προσωπικά βιώματα, τις ευαισθησίες, της κάθε ξεχωριστής ποιητικής μορφής. Να μην αναφερθούμε σε γεγονότα που επέδρασαν με μοναδικό τρόπο πάνω στην διάνοια του, που το ίδιο σε άλλους ανθρώπους έπαιξε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο.  Πολλές φορές ακούμε ανθρώπους να αφηγούνται με μοναδικό τρόπο που έκθαμβοι αναρωτιόμαστε, ξέρει σε τι ύψος καλλιτεχνικής δημιουργίας  θα μπορούσε να φτάσει αν επεξεργάζετο κιόλας τα περίφημα αφηγήματα του.  Εδώ μπαίνουν όμως παράγοντες όπως το θέμα, η στόχευση, του καλλιτεχνικού έργου που προσδιορίζονται από τις άλλες παραμέτρους που προείπαμε. Καθαρά πρέπει να πω και αφορά μόνο εμένα από όσο γνωρίζω, πως ο πρώτος που απολαμβάνει το ποίημα είναι ο ίδιος ο ποιητής.  Ναι κύριοι αυτός γράφει μόνο για να τέρψει να ικανοποιήσει τις δικές του αισθητικές και διανοητικές ανάγκες. Να εκπληρώσει την εσωτερική έλλειψη, την ικανοποίηση, να κατορθώσει να φέρει σε πέρας την ποιό δύσκολη ανθρώπινη πράξη, να γίνει κάτι ιδεατό.  Αυτός λοιπόν βάζοντας σε τάξη αισθήματα, εικόνες, πόθους, αρμολογώντας και συναρμολογώντας κόσμους κι ουρανούς, ρίχνει το χρώμα του ζωγράφου το ποιό φωτεινό, για να αναδείξει εκείνο το μυριστώ λουλούδι, που θα του δώσει χαρά στα μάτια, στην όσφρηση, στην φαντασία. Και καθώς θα ξυπνήσει στο τέλος της διαδικασίας (προτσές)   θα το διπλώσει και θα περιμένει να του περάσει η έξαψη.  Τότε μόνο τότε θα σκεφτεί να τα εκθέσει να εκτεθεί κι αυτός μαζί τους και ποιός ξέρει σε κάποιους μπορεί πέρα από ωραία, ενδιαφέροντα, ίσως να έχουν να πουν κάτι κάτι παραπάνω. 19 Μαΐου 2017, 23:03

96)   

Στη στυγνή εκμετάλλευση. ποίηση  Στης υπεραξίας την παραγωγή, ο Γρηγόρης έχασε το χέρι του, τα εργατικά ατυχήματα βγαίνουνε πρώτα μας φώναξε. Συνήθως προς το  τέλος του εργάσιμου χρόνου ξαναφώναξε, μιας και κοστίζουν κάτι παραπάνω τα μέτρα προστασίας. Το αίμα τρέχει  ……. Πλουτίζουν. Βάζουν και στα κελάρια σε ξέχωρα βαρέλια. Το χωρίζουν κατά ηλικίες. Κατά σοδειές, Το παιδικό ίδιο μεταλαβιά μπρούσκο, από πολέμους αποστάγματα ξέχωρα. Ο επιστάτης με την καμπούρα και την χοντρή αρμάθα  με τα κλειδιά στη φαρδιά του ζώνη βαριά πατά στα σκαλιά, με τρίξιμο πνιχτό ανοίγει βαριά την πόρτα με κύματα αλλεπάλληλα να μπει ο αέρας δροσερός, το φως, να διώξει τη μυρωδιά της μούχλας να κρατήσει ζωντανό του αφέντη το κέρδος. Και μου είπε ο γέρος: Η θάλασσα αν ήτανε γιαούρτι συρματόπλεγμα και πολυβόλα θα βάζανε να την πουλάνε οκτώ γρόσια το κιλό. Και αγανακτείς σ αυτό το χάος. Το μίσος τους απύθμενα ταξικό. Το καθήκον, αυτό,  σε καλωσορίζει. Αυτό τα φτερά ανοίγει, προς τα φύλλα τα χρυσά της δάφνης. 17 Μαΐου 2017, 21:05

95) 

ΑΓΑΠΗ ποίηση   Η αγάπη αειθαλής και στέρεη σε ψάχνει. Τι κι αν βρίσκεσαι σε έναν πύργο της Βαβέλ, με κατοίκους κουφούς και τυφλούς. Εσύ μπορείς να την αναγνωρίσεις.  Εσύ μπορείς να την αναγνωρίσεις. 17 Μαΐου 2017, 16:06  https://youtu.be/x_pOc0bEBkY

94) 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Ανέστης Χριστίδης.»…ήθελα φως για να βλέπω το μικρό χελιδόνι,» ποίηση  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Ανέστης Χριστίδης.»…ήθελα φως για να βλέπω το μικρό χελιδόνι,» ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΑΝΕΣΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ   Είναι τιμή μας που οι «Βρυσούλες γνώσης» παρουσιάζουν, κύρια, στην ομογένεια της Αυστραλίας και όχι μόνο, ένα προοδευτικό άνθρωπο της ποίησης . Πρόκειται για τον Ανέστη Χριστίδη από τον Άγιο Δημήτριο Αττικής, που με ευχαρίστηση μας δάνεισε ποιήματά του για ανάρτηση στις «Βρ.Γ.» Ο Ανέστης Χριστίδης δεν μας θαμπώνει με δεκάδες ποιητικές συλλογές όπως άλλοι. Το βιογραφικό του είναι σεμνό και ολιγόλογο. Έχει την απλότητα ενός οικογενειάρχη εργαζόμενου. Όμως μια ύψιστη αγάπη για τον άνθρωπο, για ένα καλλίτερο κόσμο, είναι ό,τι πιο σημαντικό βγαίνει από την ποίησή του. Μακρυά από την ποίηση των δύσκολων και άσχετων νοημάτων, οι στίχοι των ποιημάτων του, είναι κατανοητοί γιομάτοι χρώματα και ήχους, γιομάτοι μηνύματα και ευγένεια και πίσω ίσως από μια δικαιολογημένη μικρή απαισιοδοξία ο τελικός τους σκοπός είναι η ανύψωση του ανθρώπου στους αγώνες του για το δίκιο, το καλλίτερο αύριο. Η αναζήτηση, η διαπίστωση, ο ρομαντισμός δεν λείπουν από την ποίησή του. Με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων τα ποιημάτά του αγγίζουν τον άνθρωπο τον κάθε άνθρωπο που νιώθει την ανάγκη να αποτινάξει από πάνω του τα ορατά και αόρατα δεσμά που του επιβάλλει το κατεστημένο. Ταυτόχρονα αφήνει τον Άνθρωπο αγωνιστή να πεί το δικό του τραγούδι με την επαναστατημένη φωνή του εργάτη. Σε ένα κόσμο που η προοδευτική ποίηση πυροβολείται κάθε στιγμή από πολιτικές κυβερνήσεων, από τα ΜΜ Ενημέρωσης σχεδόν στο σύνολό τους, ακόμη κι από τα απανταχού ελεγχόμενα πανεπιστημιακά ιδρύματα, έρχονται οι στίχοι απλών ανθρώπων του λαού να πουν: Εδώ είμαστε εμείς. Αντέχουμε στον χρόνο, θα είμαστε παρόν σε κάθε αληθινό αγώνα του ανθρώπου! Τα ποιήματα του Ανέστη Χριστίδη δεν προκαλούν μόνο αγωνιστική διάθεση, αλλά αναδύουν και μία γλυκύτητα που μας προτρέπει στην ποίηση άλλων μεγάλων ποιητών μας, όπως του Αγγουλέ του Βρεττάκου κλπ. Με αυτά τα λίγα λόγια καλωσορίζουμε τον αγαπητό μας Ανέστη ευχόμενοι πάντα ό,τι καλλίτερο, δημιουργικό στον ίδιο και την οικογένειά του , και πάντα πίστη στις ιδέες του που πρεσβεύουν μια πατρίδα και ένα κόσμο, απηλλαγμένο από δεινά, πολέμους,                    οικ. κρίσεις,ανεργίες και πόνο. Παρακάτω έχουμε αναρτήσει μερικά μόνο ποιήματα ως ένα πρώτο δείγμα της ποίησης του αγαπητού Ανέστη Χριστίδη Για τις «Βρυσούλες γνώσης.»  Γεράσιμος Μ. Λυμπεράτος. https://vrysoulesgnosis.wordpress.com/2017/05/11/29006/ 11 Μαΐου 2017, 11:52

93) 

Ευτυχία δεν βρήκαμε; Αλλαγές υποστήκαμε. Σκέψεις  Σίγουρα η προσωπική ολοκλήρωση η δημιουργικότητα η αποδοχή από τους άλλους ο έρωτας το καλό μα σεμνό φαγητό η έμπνευση στην τέχνη σου ή στην εργασία σου είναι στοιχεία που μπορούν να συνθέσουν στιγμές περιόδους που να τις αναπολούμε και τότε μόνο τότε τις περιγράφουμε σαν ευτυχισμένες.   Μα ποτέ δε μπορούμε να ξεχάσουμε τις κοινωνικές συνθήκες τις περιόδους κοινωνικής ανάτασης ή εξαθλίωσης που διαμορφώνουν μέσα στην πορεία του χρόνου πολέμους πεινασμένους άστεγους πρόσφυγες μετανάστες πολλά ελληνόπουλα παίρνουν το  δρόμο της προσφυγιάς για αναζήτηση προοπτικής. Όσο για την αλλαγή προς τον τέως υπαρκτό σοσιαλισμό καλύτερα να μη μπερδεύουμε την ανάγκη να ξεπεράσουμε τον καπιταλισμό με το τη μπόρεσαν να καταφέρουν αυτοί ίσως να χρειάζονται να μελετηθούν πολλά πράγματα. 07 Μαΐου 2017, 22:07

92)

Αλλαγές,νότες,ρομαντικές ποίηση  Γράμματα κολλυβογράμματα αρμονικά στολισμένα με πνεύματα  ψιλές δασείες και περισπωμένες με οξείες και φανταχτερά φωτάκια μουσικές γραμμένες για επαναστάσεις ματωμένες, από μπαρούτι λερώθηκε το πεντάγραμμο, ξεχασμένες από ανιστόρητα τέκνα οι ήχοι όμως κουβαλούν το σφρίγος, τους ανατρέπουν την καθημερινότητα την αλλάζουν. Η ταραχή ο ιδρώτας η έξαψη η πίεση του αίματος ο σπινθήρας στα μάτια υποτιμά το θάνατο κερδίζει τις καρδιές ο έρωτας επίκουρος της πνοής του οράματος. Άνοιξε τα παράθυρα τις γρίλιες πλημύρισε με φως το δωμάτιο δώσε χαμόγελο βάλε φλάς στη φωτογράφιση του κόσμου κατέγραψε τον ρομαντικά ανακάλυψε την επαναστατική αλλαγή που ρέει μέσα του ξεχώρισε το παλιό και κοίτα το που γίνεται καινούριο. Βρες τις αιτίες των αλλαγών άστες να κατρακυλήσουν στη ροή του αίματος σου κλάψε που δε σου φτάνει ο χρόνος σου για να παρακολουθήσεις όλη την πορεία των αλλαγών. 06 Μαΐου 2017, 01:42