58)                                     Τους τηλεγραφούν τα μαντάτα

Όμορφες ηλιαχτίδες πλημμυρίζουν τον ουρανό μας τα αστέρια δε φαίνονται ποια όμως υπάρχουν. Εσύ όμως, δεν είσαι εδώ, όπως τον παλιό καλό καιρό. Τα γιασεμιά συναγωνίζονται ευωδιαστικά με το αγιόκλημα. Και να τώρα. Κοιτάζω τη δύση, φωνάζω δυνατά. Τα δάκρυα φανταχτερά λαμπρά διαθλαστικά ακριβά. Έχω περίσσευμα, χαμόγελα χορεύουν γύρο μας άλλα μπλε άλλα κόκκινα... πολύχρωμα ευχάριστα επικριτικά ειρωνικά.... καρδιές πικραμένες. Πόλεις βομβαρδισμένες. Πόλεμος... λανθασμένων εποχών μουδιασμένα όνειρα. Κορμιά νεκρά... ζωντανοί εξαθλιωμένοι. Ανίκανοι οι παραζαλισμένοι τους στομώνουν το μυαλό. Τους τηλεγραφούν τα μαντάτα, εξουσίες κρυφογελούν. Κάτι να αλλάξει κάτι να αλλάξουμε τέλος πάντων. 19/3/2016