Σαν το νερό μας ήπιαμε, μας έγεινε φαρμάκι
στο δάκρυ μας σαν κύλισε το ποιο μικρό κολπάκι.
Θέρμες και δίψες θόλωσαν τα μαύρα μας τα μάτια
εμπόρευμα το κάνανε και γινάμαι κομάτια.
Μας πήραν όλο τον παρά μας πήραν την ψυχή μας!
Τώρα θυμάσε τα παλιά ανάπολεις μαζί μας.
Αχ ευπρεπώς να φέρμαι εν αγωνίως ψάχνω
τέτοια γαϊδούρια πουν αυτοί ζαλίζομαι τα χάνω.
09 Απριλίου 2023, 00:11
Ακαθόριστη ώραΜια εποχή ανάμεσα στη γιορτή και το θρήνο,
ανάμεσα στο χειμώνα και την άνοιξη.
Τη στιγμή που το σκέφτεται να 'ρθει
στην αρχή του αιώνα στο αίμα μας βάζει φωτιά.
Μια ερώτηση μια εικόνα για το θάνατο που παντού περπατά.
Τρωκτικά αδηφάγα στρατόπεδα στήνουν
φυλακές μας κυκλώνουν ευρύχωρες και μεγάλες.
Σε χορό τρελό ζεις, τις ώρες που ο κόσμος παραλύει,
μπρος στο φόβο του άλματος, προς τα πάνω και θα είναι εν τάξη.
Ένα λάθος στο χώρο παραπάνω ανακατωμένο με λάσπη και άχυρα.
Φωλιά πικραμένη και οι σταγόνες γαλάζιες κρεμασμένες στον ουρανό ψιλά.
Στα κλαδιά τα άφυλλα ανάμεσα, ζουν φευγαλέες στιγμές.
Απειλές προβεβλημένες στο μυαλό μας γυρίζουν,
σε μαρμάρινους τάφους κλειδωμένες να μην είναι δυνατόν τον ήλιο να δουν.
21 Δεκεμβρίου 2022, 02:25
Το κλάμα
Ο Κύκλωπας μεθυσμένος παραπατά, ξύνει το αλλήθωρο του μάτι
το πρόσωπο του γεμίζει από ικανοποίηση και ευτυχία.
Το μοναδικό του αισθητήριο τον βοήθησε να βρει το δρόμο για τη λύση
του μυστηρίου.
Ποτέ δε φαντάστηκε πόσο γρήγορα ανθίζουν τα λουλούδια
την εποχή της άνοιξης.
Κρυμμένος πίσω από το τεράστιο όγκο του
προσπαθούσε να μη φανεί η πληγωμένη του αξιοπρέπεια.
Η δύναμη της γνώμης του χάρισε πολλά και μεγάλα προβλήματα.
Με την αδέξια κριτική και την αγάπη του στην αλήθεια παραπατούσε
από κοινωνικό σφάλμα σε ολέθρια σύγκρουση 💥
γεμάτος πληγές έγειρε να ξαποστάσει στη ρίζα μιας φλαμουριάς
στην αγκαλιά του δάσους.
Εκεί τον σκλάβωσε ένας τεράστιος ύπνος με όνειρα σαν αυτά που
η Αλίκη των θαυμάτων του διηγείτο στις κρυφές συναντήσεις τους.
Όσο ο συμπονετικός αυτός ύπνος επιδιόρθωνε τις αιμορραγίες
των συναισθημάτων του αλλοιώνοντας του τη μνήμη,
ένας παράξενος θάνατος αντικαθιστούσε τη μαραμένη του ζωή.
14 Δεκεμβρίου 2022, 22:54
Έρωτας ρωτάς ρότας αν ασφαλούς
Έκλεισε τα μάτια να μη δει τον έρωτα που ερχόταν
Οι ανασφάλειες τρόμαξαν το μικρό μου ήρωα
έσπασε τα βέλη του
επάνω στα κοινωνικά δίχτυα του πρέπει.
Πέρασε έναν υμένα σκλήρυνσης
από την κορφή ως κάτω χαμηλά.
Η καρδιά κτυπά σε αργή συχνότητα
το αίμα κρυώνει
μακριά κοιτά η ματιά απλανή
Νομίζει πως δεν πόνεσε
μα το βάρος αυτό θα ακολουθεί.
03 Δεκεμβρίου 2022, 00:50
Πιθανότητα
Βιαστική με ανακατωμένα τα μαλλιά σκυφτή
γερμένη πάνω στη βιαστική πορεία σου.
Αέρας κίνησε την ωραιότητα σου σκλάβωσε τα δευτερόλεπτα
πάνω στο δοξάρι που βουβάθηκε αμήχανο
στα χέρια τα παγωμένα.
Ο δρόμος ακίνητος γεμάτος βοή ανάσες φως φωνές
πανό, διαμαρτυρία για τις οπές στην όραση
ένα μακρινό και φευγαλέο γεια
σαν πιθανή πιθανότητα.
Έσκισα τα βραβεία τις επιτυχίες έκρυψα τα λάθη
σα τη στρουθοκάμηλο και περιμένω να σβήσει το φεγγάρι
να στερέψει ο ουρανός από σύννεφα
και η βροχή από σταγόνες.
Γεμάτος απορία καρτερώ χωρίς κάτι πια να περιμένω.
30 Νοεμβρίου 2022, 22:16
Ημιβρόμικη φιγούρα
Σε είδα, καρικατούρα ανθρώπου
ένα απόγευμα μέσα στην πόλη.
Μες τη βροχή απροστάτευτη αδύναμη
ημιβρόμικη φιγούρα.
Αλαφρύ καρυδότσουφλο μες τη χούφτα μου.
Με θάλασσας αφρούς στολισμένη.
Πνιγμένη στα αδιέξοδα.
Ανάσα τρομαγμένη χαμένη στην ένδεια.
Περιττός αριθμός σε απάνθρωπες συνάξεις.
Παρακαλώντας για ένα καφέ
εισπράττεις με μιας την καταδίκη σε θάνατο.
