Δευτέρα 24 Ιουνίου 2024

Σαλπίστε.

 24 Ιανουαρίου 2024, 01:10

Σαλπίστε.


Ζεστά πιοτά σα δυναμίτες, μες τα ποτήρια το αλκοόλ,

παρέα κάνουν στους ξενύχτες, σα ξωτικά που τριγυρνούν.

Γυρνάνε δώθε κείθε οι προφήτες και εξηγούν ξανά, ξανά.

Ρουμπίνια κόκκινα τα μάτια μαργαριτάρια σε σειρά 

κλέβουνε φανερά το βλέμμα, ξάφνου, κάπως σου κόβουν τη μιλιά.

Τρελό τραγούδι της αγάπης, που πειρατές σου τραγουδούν.

Ρέουν χοχλάζοντας σε τόνους που θες δε θες σε συγκινούν.

Φορούν εξαίσια στολίδια και ρούχα μάλλον απαλά.

Τα καλοκαίρια, ένα ταξίδι, σα το κριμένο το όνειρο θα 'ρθει.

Καβάλα σ άλογα θα τρέχεις στα σύννεφα θα σε θωρεί

στα χρώματα της ίριδας μπλεγμένη,

στου απογεύματος το ροδοπό το φως 

γεμίζει σμύρνα και χρυσάφι η ομορφιά του ουρανού 

τρέχουνε κρυστάλλινοι ήχοι και φθόγγοι γύρο σε καλούν,

κάστρα γκρεμίζουνε οι ήχοι

και οι στίχοι φέρνουνε βόλτες σου μιλούν. 

Νεφρό και χρέος

 27 Νοεμβρίου 2023, 09:39

Νεφρό και χρέος


Και είναι το χρέος μας μεγάλο 

να το πληρώσεις δεν μπορείς

θλίψη σα πάχνη έχει πέσει 

στης φτώχειας μας την παρακμή.

 

--------------------------------------

Θέλουν μας λένε να μας σώσουν

θέλουν για μας κάθε καλό 

το δρόμο δείχνουν της θυσίας 

το δρόμο δίχως τελειωμό.

 

--------------------------------------

 

Κι αφού φτωχοί και ξεπεσμένοι

με σάπια δόντια νηστικοί 

μια εικόνα θολή και πικραμένη, 

τον πλούτο μας ποιος τον κρατεί

δεμένο σε χοντρό πουγκί;

 

----------------------------------------

Μας ήρθαν νέα απ' την Αρτζεντίνα

πως βρήκαν νέα συνταγή 

το ένα νεφρό μας να μας πάρουν

θα είμαστε λέει τυχεροί.

 

-----------------------------------

 

θα τα πουλήσουν για τα χρέη.

Σε χρηματιστήριο θα κερδοσκοπούν.

Να μεγαλώσουν το πουγκί τους

μάλλον, και πάλι προσπαθούν.

 

---------------------------------------

 

Είναι του πολέμου η κατάρα 

χρήμα να βγάζει με ουρά

τι και αν πεθαίνουνε χιλιάδες,

από αρρώστιας συμφορά, 

αυτό αυτούς δεν τους πονά.

Τι και αν η εικόνα έχει αλλάξει.

 

Στου κόσμου ετούτου όλα τα μήκη και τα πλάτη

η συμφορά καλά κρατεί, αλλού τους σφάζουν με μπαμπάκι

και στο μυαλό πυροβολούν.

Τους φταίει η άδικη τους μοίρα

τους φταίει ο κακός τους ο καιρός.

 

-------------------------------------------------

 

Τώρα ο ήλιος έχει σκοτάδι κάθε πρωί που ξεμυτά

Τώρα η ειρήνη είναι κρυμμένη στου Άδη τα απόκρυφα στενά.

Και το πουλί δεν τραγουδάει το χελιδόνι δεν πετά

Χαρτί μολύβι και βιβλίο για το παιδί δεν έχει πια.

Κλαίνε οι μανάδες τα παιδιά τους χάνονται πόλεις και χωριά.

Φοβέρα πλάκωσε μεγάλη, μεγάλη είναι συμφορά.

μα της σιωπής το άχραντο πέπλο επιβολή θανατερή.

Και είναι το δάκρυ ένα ποτάμι που μεγαλώνει σα θεριό

που αν δε σταματήσουν τώρα, μας οδηγεί προς το χαμό. 

Έλα πουλάκι της ερήμου της καταφρόνιας εσύ πουλί

πες του ξεσηκωμού τραγούδι σε όλο το σύμπαν να ακουστεί.

-      - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Έλα επάνω Περσεφόνη και μην κοιτάξεις πίσω ξανά.

Είναι ανθρώπινα τα λάθη μα όχι για δεύτερη φορά.

Άσε πίσω τα κανόνια κοίτα το μέλλον δροσερό

για το παιδί για όλη τη φύση στης ιστορίας βάλε μας το ντόρο.

Θα πιώ τα αστέρια σου

 05 Νοεμβρίου 2023, 14:46

Θα πιώ τα αστέρια σου
ποίημα  

Τα πιο ζεστά φιλιά σου θα κεντήσω,

πάνω στο κόκκινο σου  το κρασί 

τα αστέρια σου θα πιω ξανά.

Θα συμμορφώσω τα τραγούδια  

να τα χωρέσουνε όλα πια. 

-------------------------------

Δροσιά στο μέτωπο ο αγέρας  

φουντώνει αστείρευτα η καρδιά,  

μου κλείνει ευχάριστα το μάτι 

στα πιο ζεστά σου τα φιλιά. 

------------------------------

Σινιάλο κάνουνε οι ναύτες  

οι γλάροι με περιγελούν  

Τρέχουν αντίθετα οι αγέρες 

κι οι ποιητές με λοιδορούν. 

----------------------------------

Γλυκό μικρό κυκλαμινάκι  

της έρμης γης μικρούλι φως 

πως εξεχάσθης εδώ πέρα,

σε μιας μελωδίας  τον καημό.

----------------------------

Ελπίδα και άπιαστη αγάπη

αλλοτινής μου ομορφιάς,

Κάθε σταγόνα σου πνοή μου

λουλούδι της ξερολιθιάς

--------------------------------

μικρό χλομό μου λουλουδάκι

λαμπρή στιγμή μιας φτωχικής ζωής.

τώρα αυτή είναι ένα μελτεμάκι,

μαργαριτάρι το φιλί. 

Αίμα

 Αίμα

ποίημα  

Μια πατρίδα προδομένη 

χώμα νωπό από αίμα

σπαρμένο με θραύσματα οβίδων 

ριζώνει το φώσφορο,

υψώνονται τοίχοι σκληροί απάνθρωποι,

Συντρίμμια οι πόλεις

μοιάζουν με την οργωμένη Καρχηδόνα 

και η πονηρή προπαγάνδα σου παγώνει νου και καρδιά.

Δεν πρέπει να ξέρεις την αλήθεια κίνδυνος είσαι 

φοβούνται την απομόνωση ποιοι. 

Ο πόλεμος μπλέκετε με την ανακωχή μπερδεύετε με την ειρήνη

Γυρνάει στους δρόμους μεθυσμένος απρόβλεπτος 

παιδί του πλούτου του αρχαίου τυφλού 

χώνει μετοχές στις τσέπες του δηλητηριάζει το αίμα του

η ανάσα του πικραίνει τη γέννηση της κάθε ημέρας 

και αυτές έγιναν ποιο σκοτεινές. 

Το γιασεμί

 30 Σεπτεμβρίου 2023, 22:27

Το γιασεμί


Jasminum Sambac Plant   

Στο μοιρολόι της ζωή μας 

η φόδρα της καρδιάς σου,

Σου στέλνω το χαμόγελο το πικρό

την αντάρα της σεμνότητας.

Της συμφιλίωσης ο καημός

δύσκολος δρόμος.

Τα γαρίφαλα μοσχοβολούν απέραντα 

τα όνειρα κολυμπούν στο νερό

που λούστηκε το γιασεμί το πάλλευκο.

Αλίμονο

 27 Σεπτεμβρίου 2023, 22:11

Αλίμονο


Κλάψε προκαταβολικά για την υπέροχη ωραιότητα που σε προσπερνά

ζύγισε την κουβέντα που μας πέρασε στην πρώτη θέση.

Αλίμονο.

Η ανηφόρα σε κούρασε η βροχή σε ξεδίψασε ο ήλιος που φώτισε τη μέρα μας έκαψε.

Η αναφορά περιεκτική οι λίγες λέξεις της μας κάρφωσαν παρέα με τους αποδιοπομπαίους τράγους στα ηλιοκαμένα αλώνια των άχρηστων.

Τα μάτια σου να μόνο στου Οιδίποδα ταιριάζουν και τα πυρωμένα λιθάρια θερμαίνουν αφόρητα τα ξυπόλητα πέλματα σου.

Θέλω να κάνω μια ανατροπή του συμπαγούς υλικού που βαραίνει το χρήσιμο σύμπαν.

Φευγιό

 19 Σεπτεμβρίου 2023, 05:25

Φευγιό
ποίημα  

Αστρίτη μου στο βλέμμα σου στέκει ο κόσμος όλος

τα ποιο μικρά τα ποιο στρυφνά φέγγουνε μεγαλώνουν.

Τώρα που στέκεις σοβαρός άνθρωπος φευγαλέος 

ακίνητος ασάλευτος απόμακρος διαβαίνεις

φεύγεις σε σφαίρες άγνωστες, θολές πίκρες διαβαίνεις. 

Σου σκάψανε το λάκκο σου στο μπόι σου μεγάλο

και με λουλούδια αγκαλιά αυτό το δρόμο πήρες.

Το σακί