Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
90)   

                      Πρώτη του Μάη είναι Απεργία
ποίηση 

Κλάψανε τα δάκρυα.
Φούσκωσαν τα άσπρα πανιά. (Θησέας)
Ρίξανε νεροποντές
να ποτίσουν το λαμπρό Μάη.

Ανθίζουν τα χαμόγελα το πείσμα οι φωνές, 
Τα φώτα γεμίζουν τις πλατείες,
Σταματούν οι μηχανές μια άλλη φασαρία επικρατεί.
Σε κάθε πόρτα φάμπρικας στέκουν εργάτες αχάραγα για την απεργία.

Πρώτη του Μάη είναι Απεργία ….Γράφει το χαρτί κολλημένο στον τοίχο.
Κι έρχεται από πολύ μακριά αυτή η κραυγή.
Είναι το ουρλιαχτό της Μάνας από το Μάη του 1936
Είναι ο θόρυβος της μάχης του Μαραθώνα, οι πατημασιές των δούλων του Σπάρτακου, οι Ζηλωτές της Θεσσαλονίκης, οι γάλοι κομμουνάροι.
Τα φαντάσματα που δεν ησυχάζουν στοιχειώνουν τη σκέψη, τα βήματα δεν κάνουν πίσω.
Παρέα με την ανάγκη να καταργήσουμε  την αισχρή απρέπεια της πείνας. την εκμετάλλευση.
Φωνές φωνάζουν όχι στον πόλεμο τους.

Κλάψανε τα δάκρυα
Φούσκωσαν τα άσπρα πανιά. 
Ρίξανε νεροποντές
να ποτίσουν το λαμπρό Μάη.
Κι έχουν πλατύνει τα σύνορα του κόσμου τούτου τόσο που χωρά μέσα στη χούφτα μας.
Και μάθαμε να κουμαντάρουμε τούτον το κόσμο σύμφωνα με τις ανάγκες μας, έτσι που τίποτε να μη πηγαίνει χαμένο τίποτε να μη περισσεύει.

Μια μέρα το χρόνο είπαν θα δείχνουμε πως έχουμε συνείδηση του παγκόσμιου χαρακτήρα της τάξης μας του αγώνα μας του αντίπαλου μας.
Να μη λείψει κανείς.
23/4/2017

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Προχωρημένο το μοντέλο

  15 Απριλίου 2020, 21:32 Προχωρημένο το μοντέλο Το απόγευμα. . . . Κριμένος πίσω από τις γρίλιες του παραθύρου παρατηρούσε το φως που σιγά σιγά χαμήλωνε έβλεπε τη μέρα να φεύγει. Μια περίεργη ανυπομονησία χαρακτήριζε κάθε σκέψη κάθε κίνηση. Γλώσσα λανθάνουσα . . . . έχει. Την σκέπτονταν συνεχώς Προσπαθούσε να της γράφει ευχάριστα γράμματα αισιόδοξα γεμάτα όνειρα για το μέλλον. Αυτά του τα γράμματα τα δίπλωνε με προσοχή τα έβαζε καθημερινά σε ένα κουτί. Δεν παρέλειπε την ημερομηνία πάντα καλογραμμένη με καλλιγραφικούς χαρακτήρες. Το περιεχόμενο του γράμματος ταξίδευε νοερά, εξίσου ήταν και η απάντηση που λάμβανε. Πάντα συμβουλευόταν τα προηγούμενα καθώς και τις νοερές απαντήσεις. Θεριό που τρώει τη σάρκα του ο χρόνος που περνά μα και τα όνειρα που δε βρήκαν εκπλήρωση. Κάποιες ατυχίες. . . λέμε να δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα περιμέναμε. Ύστερα έκλεισα τα παραθυρόφυλλα και κλείδωσα τις θύμησες πέρασα από το μυαλό τον πόνο της ανεργίας που σου σπάει τα κόκαλα και ξεριζώνει την αξιοπρέπε
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η Χελίν Μπολέκ Πέθανε μετά από 288 μέρες απεργίας πείνας

  20 Μαΐου 2020, 15:47 Πέθανε μετά από 288 μέρες απεργίας πείνας η Χελίν Μπολέκ Σάββατο 04/04/2020 - 13:56 Πέθανε μετά από 288 μέρες απεργίας πείνας η Χελίν Μπολέκ, μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum   Η απεργία πίνας φαντάζει σαν το τελευταίο βήμα, όταν η αξιοπρέπεια φτάνει στο έσχατο σημείο. Όταν οι νόμοι τους παραβιάζουν την υπόσταση του ανθρώπου. Όταν είναι γεμάτες οι άδικες φυλακές τους, σήμερα πια  σε όλο τον κόσμο. Όταν φτάνεις να προτιμάς να πεθάνεις γιατί το να ζεις έτσι, δε χωρά μέσα σου. Ξέρεις πως δε νοιάζονται γι ένα νεκρό παραπάνω. Μετά τους τόσους πολέμους που κάνουν μόνο ο αντίκτυπος στην κοινωνία τους δυσκολεύει κάπως, Αλλά να έτσι γιατί το κουράγιο η απελπισία η πίστη φωνάζει πως πρέπει να αντιδράσουμε. Γιατί οι δικές μας σφαίρες είναι τα ίδια τα κορμιά μας. Αυτοί είναι σκληροί επιδέξιοι τσαρλατάνοι ειδικοί στο ξεζούμισμα του εργάτη στην υπερεκμετάλλευση των πόρων του πλανήτη. Μα πως μπορείς να δεχθείς να πεθαίνεις εσύ που αγαπάς τόσο τη ζωή. Σαν τραγουδάς φτιάχνεις σ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Βοριάς

  17 Ιανουαρίου 2021, 22:00 Βοριάς ποίηση       Πες μου αντίο. Ευτέρπη! Έφυγα ξαφνικά, σε ένα όνειρο αποπλανήθηκα. Ανήξερος πλανήθηκα να βρω τον κήπο, στην Εδέμ έχασα το χώρο, στο χρόνο σκόνταψα κι ένοιωσα απόγνωση. Σε σκοτάδι βαθύ έχασα το δρόμο, μπερδεύτηκα ανάμεσα στα αστέρια. Η ρυμοτομία του ουρανού απίθανη. Δεν μπορώ να καθορίσω πότε έφτασα στον κόσμο των θαυμάτων. Ένα ρευστό σύνολο εικόνων επιθυμιών και η Αλίκη να τριγυρνά στα θαύματα. Η μοναξιά φύσηξε έναν βοριά απελπισμένο, δήθεν ανέμελο, να τυλίγεται στα σακάκια και τα ρούχα τους. Από εκεί μακριά είδα την κίνηση των  πτηνών και των ανθρώπων, μες τον άνεμο χιλιάδες χρόνια τώρα. Το σύννεφο ξέχασε να κρυφτεί πριν ξημερώσει. Το όνειρο αποκαλύφθηκε. 
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα