69) Ο θάνατος κτυπά την πόρτα μη του ανοίξεις
Καθορισμός της ζοφερής ματιάς
του όρνιου,
το κράξιμο τρομάζει
Ξεκοκαλίζει τάφους και κορμιά
Πίνει νεκρικό ζωμό
ηφαιστειακής ψύξης αμάλγαμα
σε πετρωμένο μάγμα τα μάτια σου σχηματισμένα
ο κόσμος τους, σχηματισμένη η σφραγίδα της φυλακής
κίνηση επιβραδυνόμενη τέλος σίγουρο.
Πάγωσε το όνειρο η φαντασία κλαίει.
Ο χώρος μας ο χρόνος μας η ταλάντευση μας
ζούσαν πάνω στη φλόγα στη θέρμη του νήματος μας.
Το μεγάλο μαζικό καταστροφικό τους όπλο μπορεί να σκοτώνει χιλιάδες.
Δεν μπορεί να τους σκοτώσει όλους.
Όμως η νέα τάξη επιστημονικά μεθοδικά ισοπεδώνει την ανθρωπότητα.
Πρώτα τον πολιτισμό δηλαδή τον τρόπο σκέψης.
Ε μικρέ φοβοκουρασμένε ανθρωπάκο
ξέρουν αυτοί απ τα πειράματα.
Ίσα που να μπορείς να σταθείς να δουλέψεις .
Τρομαγμένος με καχύποπτο βλέμμα
στωικά παραδομένος στα ένστικτα της δίψας τις ανίκανης να σε χορτάσει .
Υποκατάστατο της βρομερής αναξιοπρέπειας προσπαθεί να ισορροπήσει ψυχικά και νευρολογικά .
Οι Δούλοι έσπαγαν τα εργαλεία εμείς <καίμε> τους επιστήμονες που δίνουν τη γνώση τους στους εκμεταλλευτές .
Αστοί πολυεθνικάριοι ιδιόκτητες μονοπωλιακών και οφσόρ εταιριών αν δεν σας ανατρέψουμε, πρέπει να παρακαλάτε για αυτό,
θα πνιγείτε στο τέλμα που δημιουργείτε Μες στα σκατά .
Ο Μολιέρος καταδυκτικός, ψηλαφίζει τους ψεύτες γιατρούς δικολάβους αγάπες γαμπρούς
και δίνει στα άδολα νιάτα το προνόμιο της αλήθειας και της καλλιτεχνικής έκφρασης.
Ο μεγάλος καυστικός αυτός λογοτέχνης αν σήμερα ζούσε δεν ξέρω αν θα μπορούσε να κρατήσει το χιούμορ του η αν θα πέταγε τους κεραυνούς του Δία τις βροντές του ή αν θα έφερνε ξανά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.
Πάντως θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας να βγουν έξω οι λαϊκές αντιδράσεις. Υγρό πυρ θα έλουζε τις ώρες που μαίνεται η σύγκρουση.
Τα πυρπολικά του Κανάρη να πλευρίζουν την άρπαγα εξουσία να λευτερώνουν το λαό.
Και ο μεγάλος μουσουργός του λόγου σε ποιον δίνει την εντολή του μέλλοντος ποιος ο επόμενος αρχιτέκτονας της ζωής ,η συλλογική σκέψη,
η συλλογική εργασία, η λαϊκή εξουσία .
Ξέρεις το να αγανακτείς και να ξεσπάς να σκούζεις δεν χρίζει σκέψης το να κτίζεις ζωή χωρίς εκμετάλλευση θέλει οργάνωση και γνώση.
16/7/2010
του όρνιου,
το κράξιμο τρομάζει
Ξεκοκαλίζει τάφους και κορμιά
Πίνει νεκρικό ζωμό
ηφαιστειακής ψύξης αμάλγαμα
σε πετρωμένο μάγμα τα μάτια σου σχηματισμένα
ο κόσμος τους, σχηματισμένη η σφραγίδα της φυλακής
κίνηση επιβραδυνόμενη τέλος σίγουρο.
Πάγωσε το όνειρο η φαντασία κλαίει.
Ο χώρος μας ο χρόνος μας η ταλάντευση μας
ζούσαν πάνω στη φλόγα στη θέρμη του νήματος μας.
Το μεγάλο μαζικό καταστροφικό τους όπλο μπορεί να σκοτώνει χιλιάδες.
Δεν μπορεί να τους σκοτώσει όλους.
Όμως η νέα τάξη επιστημονικά μεθοδικά ισοπεδώνει την ανθρωπότητα.
Πρώτα τον πολιτισμό δηλαδή τον τρόπο σκέψης.
Ε μικρέ φοβοκουρασμένε ανθρωπάκο
ξέρουν αυτοί απ τα πειράματα.
Ίσα που να μπορείς να σταθείς να δουλέψεις .
Τρομαγμένος με καχύποπτο βλέμμα
στωικά παραδομένος στα ένστικτα της δίψας τις ανίκανης να σε χορτάσει .
Υποκατάστατο της βρομερής αναξιοπρέπειας προσπαθεί να ισορροπήσει ψυχικά και νευρολογικά .
Οι Δούλοι έσπαγαν τα εργαλεία εμείς <καίμε> τους επιστήμονες που δίνουν τη γνώση τους στους εκμεταλλευτές .
Αστοί πολυεθνικάριοι ιδιόκτητες μονοπωλιακών και οφσόρ εταιριών αν δεν σας ανατρέψουμε, πρέπει να παρακαλάτε για αυτό,
θα πνιγείτε στο τέλμα που δημιουργείτε Μες στα σκατά .
Ο Μολιέρος καταδυκτικός, ψηλαφίζει τους ψεύτες γιατρούς δικολάβους αγάπες γαμπρούς
και δίνει στα άδολα νιάτα το προνόμιο της αλήθειας και της καλλιτεχνικής έκφρασης.
Ο μεγάλος καυστικός αυτός λογοτέχνης αν σήμερα ζούσε δεν ξέρω αν θα μπορούσε να κρατήσει το χιούμορ του η αν θα πέταγε τους κεραυνούς του Δία τις βροντές του ή αν θα έφερνε ξανά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.
Πάντως θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας να βγουν έξω οι λαϊκές αντιδράσεις. Υγρό πυρ θα έλουζε τις ώρες που μαίνεται η σύγκρουση.
Τα πυρπολικά του Κανάρη να πλευρίζουν την άρπαγα εξουσία να λευτερώνουν το λαό.
Και ο μεγάλος μουσουργός του λόγου σε ποιον δίνει την εντολή του μέλλοντος ποιος ο επόμενος αρχιτέκτονας της ζωής ,η συλλογική σκέψη,
η συλλογική εργασία, η λαϊκή εξουσία .
Ξέρεις το να αγανακτείς και να ξεσπάς να σκούζεις δεν χρίζει σκέψης το να κτίζεις ζωή χωρίς εκμετάλλευση θέλει οργάνωση και γνώση.
16/7/2010
