ΠΟΙΗΜΑΤΙΚΑ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

18)      Χρόνος Χρόνος βαθύς μυθικός κομψός κι αφηρημένος. Πλέει ανάμεσά μας και τριγύρω μας    Κάθε εικόνα κάθε φωτογραφία μια στιγμή από το αναπάντεχο το τυχαίο που κυβερνά τη ζωή. Που τόσο θέλουμε να προγραμματίσουμε και δε μας κάνει τη χάρη. Της χρωστάμε χάρη που δε μας κάνει τη χάρη! Να κάθετε πειθήνια και να την οργανώνουμε να την προγραμματίζουμε να την μετατρέπουμε σε άχαρη και πεζή πραγματικότητα. Που πιθανόν και να μας λυπάται να αναγνωρίζει στην όψη μας τη δειλία το φόβο για το άγνωστο, εδώ που τα λέμε δεν αρέσει να σε ξεβολεύουν απρόσμενα συμβάντα και δοσοληψίες του σατανά ! Ανθρώπινες ατσαλοσύνες κατεργαριές αόρατες. Αμέσως άρχετε στο νου μια τεράστια δίνη, που κάνει ας πούμε ένα μίξερ ένα τεράστιο μίξερ και δεν γνωρίζεις αλλά αναγνωρίζεις διαισθάνεσαι το απρόσμενο αν σε μια τέτοια για άγνωστο λόγο βρεθείς; Πολύπλοκη αναπάντεχη πορεία στο διάβα του χρόνου. Έκπληξη να το στοιχείο που ανατρέπει τη λύπη τη χαρά την ισορροπία. Θέλω πράγματα αξεπέραστα μ

17)      Πόλεμος κι ειρήνη Τι είναι τι δεν είναι  το ένα το άλλο αποκλείει. Όχι πάντα. Ποίος ποιοι και γιατί τα θέλουν.  Είναι και τα διό γλυκά σα μέλι. Απλά στην ειρήνη φτιάχνουνε  ακόμα και όπλα.  Στον πόλεμο χαλάνε καταστρέφουνε.  Με στόχο την ειρήνη! Την ειρήνη που θα προετοιμάσει  τον επόμενο πόλεμο.  Είναι σε ύφεση  και θα τους βγάλει από την κρίση!  Έτσι το εμπόριο ποτέ δε θα έχει κρίση.  Στις μέρες μας στις μέρες της Νέας Τάξης.  Όλα είναι ανταγωνίστηκα οι έμποροι ανταγωνίζονται.  Οι βιομήχανοι ανταγωνίζονται οι χρηματιστές κι οι τραπεζίτες.  Ο ανταγωνισμός είναι και αυτός πόλεμος  Με νικητές και ηττημένους  Τους ενοχλεί να αναφέρεσαι σʼ αυτήν την Νέα Τάξη.  Ίσως γιατί φοβούνται. Τη φοβούνται οι πανίσχυροι της γης; Αν ο πόλεμος είναι φάρμακο για την άρρωστη ειρήνη τους  τότε κινδυνεύουν από την κατάργηση του.   Και αυτοί που στους πολέμους πεθαίνουν ποιοι είναι;  Έμποροι δεν είναι χρηματιστές τραπεζίτες όχι  Μα ποιοι είναι ; αυτοί γιατί

16)    Δια της λογικής προσέγγιση Κοιτάζω τη φιγούρα σου τη μαύρη την άχρωμη κρατώ τη εικόνα τη λιτή στο νου. Δεν φτάνει αυτό να φωτίσω το δρόμο που διάβηκες. Να νοιώσω τη ματιά που μέσα π αυτή κοίταζες καταλάβαινες τα πράγματα Τον κόπο να έρθεις μέχρι εδώ. Να κατανοείς τη βαθιά ανάγκη της ζωής. Να παλεύεις για να ζουν άλλοι που ακόμα δεν γνωρίστηκες μαζί τους ίσως γιατί δεν γεννήθηκαν ακόμη. Κόπο που δεν μπορείς να απαρνηθείς αυτός ο κόπος είσαι. Καταλάβαμε την ομαδικότητα κάποια στιγμή, την κοινωνικότητα της ζωής ζωή που ζυμώνετε αξεπέραστα με το πρόβλημα και τη λύση. 10 Μαΐου 2014, 15:50 

15)    Σε κύκλο Σε κύκλο έβαλα μια πιθανότητα. Αυτή άρχισε να με ρωτά έχεις κάποιες υποψίες για μένα; Μου έλεγε. Λέγε Κάπου πρέπει να μάθω τι γένους είναι; Πως γεννήθηκε; Ποιος ο σκοπός της; Τι θα ρισκάρω για αυτήν; Πόσο μπορεί να ζήσει φυλακισμένη. Έχω την ουσία της μα όχι την εικόνα της. Αλήθεια έχει τέτοια. Φωτογραφίζω τον κύκλο πιθανών δεν βλέπω τίποτα. Και οι άλλοι το ίδιο. Πήραν  την κυρία  μαθηματικά άνοιξαν όλες τις μαθηματικές της σελίδες έψαξαν στις γραμμές τους διάβασαν ξαναδιάβασαν μα του κάκου η πιθανότητα απτόητη έβγαζε κοροϊδευτικά τη μικρή της γλώσσα και μαστίγωνε την υπομονή μου και όλο με τράβαγε γεμάτο περιέργεια, μου σφήνωνε στο μυαλό την εμμονή. Τώρα δέσμιος της φυλακισμένος της την έχω πατήσει στα μαγικά της δόκανα ακίνητος κι αδύναμος να ξεφύγω από την ανάγκη να γνωρίζω. γνώση. 27/05/2008

14)    Ο Αγιάτρευτος Η φύση ευθείες τσαλακώνει και ακμές λειαίνει. Προτιμά τις καμπύλες με φυσικές, ομαλές αλληλουχίες ποσότητας πυκνότητας και ενέργειας πεδία η άλλη πλευρά του ωκεανού. Φύση αστείρευτη σε συνεχόμενους  δεσμούς. Σθένη ισχύος δημιουργοί δομών  υφής ιδιαίτερης η κάθε μια. Σταθερότητα και κίνηση ταυτόχρονα Κι ο λόγος αυτός τι πυκνότητα έχει τι ενέργεια; Οι άνθρωποι περνάν από τα Δαιδαλώδη σοκάκια του  προσπαθούν να ισορροπήσουν αυτό που νιώθουν. Γνωρίζουν μάγια ξόρκια προληπτικά θυμιατίζουν κι αν σε κόψουν για γουρσούζη σε ξυρίζουν.   27 Μαΐου 2008, 15:25 

13)   Ο Φόβος  Ο Φόβος  Ανάξια ζεις τη ζωή σου κρύβεις κάτι. Το κορμί σου απουσιάζει. Θολό τοπίο και το βλέμμα πάνω σε στόχους δίχως κέντρα. Κάθε ημέρα ένα μικρό τετραγωνάκι από ταινία Σα φιλμ νουάρ ασπρόμαυρο με το άνχος στο φόντο. Σε πυκνή διάταξη παρατάσσεται κι είναι ταυτόχρονα  αιτία κι αποτέλεσμα. Δεν τολμάς δεν φωνάζεις δεν ζεις δεν προσφέρεις έστω το λάθος σου δεν χαίρεσαι. Πονάς αλλά δεν ξέρεις τη και πώς να αλλάξεις. Φόβος η εικόνα σου. Μια στάση που επιλογή σου δεν είναι. Εκβιασμοί και διλήμματα ζουν και παλεύουν μέσα σου. 23 Μαΐου 2008, 15:16

12)  Πολιτισμός ποιήματα  Τώρα που κρατάς το χέρι, μια πεπονόφλουδα πρόσεχε,  η ακρόπολη γκρεμισμένη, από το Ερέχθειο λείπουν οι κόρες. Τα μπουκάλια κενά με διάφανα χρώματα Τα γήπεδα η χώρα τα δάση προσφορά στον πολιτισμό του της των τέλος πάντων υπανθρώπων. Κίτρινο μέταλλο και ωραία μεταξωτά λόγια μακριά από το φαγητό που έχουμε ανάγκη, το σχολείο την αίσθηση της σιγουριάς της ασφάλειας. Τον πολιτισμός της εργασίας που δημιουργεί τα ανθρώπινα θαύματα όταν κοινοκτημονούντε. Τότε που ενσωματώνουν τις καλές τέχνες μέσα στις καθημερινές δράσεις ως πρέπει. Φαντασία και πάλι χρειάζεται να οργώσεις το χώμα να σπείρεις τους σπόρους τους όμορφους τους από παλιά φυλαγμένους για τέτοιους καιρούς. Δύσκολους να τους πω μαύρους να τους πω άχαρους απολίτιστους το κουράγιο το θάρρος η αισιοδοξία η αυταπάρνηση ο αλτρουισμός συνοδεύουν τη φλόγα τη χαλκοκίτρινη που καίει και ζεσταίνει ένα πανάρχαιο όνειρο που περασμένο μέσα από ντοπιολαλιές  μύθους και ιστορίες για πρώτες ε